Skip to main content

This post is also available in: English (Αγγλικα)

Συνήθως οι άνθρωποι στα κουπέ των τρένων, προτιμάνε να κάθονται στις θέσεις με κατεύθυνση την κίνηση. Λένε ότι όταν βλέπουν κάτι ενδιαφέρον να πλησιάζει, μπορούν να το απολαύσουν περισσότερο. Εμένα αντιθέτως μου αρέσει να κάθομαι ανάποδα, γιατί με αυτό τον τρόπο νιώθω ότι φεύγω μακριά καθώς το τοπίο απομακρύνεται, αλλά δε μπορώ να δω που πηγαίνω. Πάντα αγαπούσα την περιπέτεια!

Ταξιδεύοντας στην Τσεχία το φθινόπωρο, είναι μια πολύχρωμη εμπειρία. Η Φύση είναι όμορφη, ντυμένη στα κόκκινα.

Η Βραζιλιάνα φίλη μου, μου αγόρασε ένα εισιτήριο για τη Horní Lipová, ένα χωριό κοντά στα σύνορα με Πολωνία. H Bαλντελέην υποσχέθηκε να μου δείξει ένα ιδιαίτερο μέρος, κρυμμένο μέσα στο δάσος!  Είχε μια ιδέα να γυρίσουμε εκεί μια μικρή ταινία και στάθηκα τυχερή που μου έδωσε το ρόλο του σκηνοθέτη. Διάβαζε τα λόγια της δυνατά, ενώ εγώ προσπαθούσα να αιχμαλωτίσω τις ηλιαχτίδες που διαπερνούσαν το τζάμι του τρένου….

Το τοπίο στην κεντρική Ευρώπη έχει μια μονοτονία. Μεγάλες δασώδεις εκτάσεις, τετράγωνα χωράφια και σπίτια απλώνονται στον ορίζοντα… Αλλά αγαπώ τα δάση…Μια μέρα θα ήθελα να μην ακολουθήσω το μονοπάτι και να χαθώ ανάμεσα στις γέρικες βελανιδιές.

Στη διαδρομή από το Brno στη Horní Lipová συζητήσαμε αρκετά για την ιδέα της. Έλαμπε από χαρά και δημιουργικότητα μέσα στο κίτρινο πουλόβερ της! Θαυμάζω τα αέρινα πνεύματα που εμπνέονται από τις μικρές λεπτομέρειες στη γεωμετρία ενός φύλλου έως τα ψηλά χρυσαφένια βουνά. Φτάνοντας στο χωριό μπορούσαμε να διακρίνουμε τα Rychlebske Μountains (Χρυσά Όρη). Το τοπίο δεν ήταν τόσο βαρετό όσο πίστευα. Αυτό το μικρό βουνό αποδεικνύει ότι η γη χορεύει με όμορφους ρυθμούς. Τα Χρυσά Όρη είναι μέρος της οροσειράς των ανατολικών Sudetes, που απλώνονται από τη κοιλάδα Kłodzko και τον ποταμό Nysa Kłodzka στα δυτικά, έως τη Moravian Gate στα ανατολικά.

Το τρένο σταμάτησε.

Το δελτίο καιρού είχε προβλέψει βροχερό πρωινό, όμως ο ήλιος έλαμπε και ο ουρανός ήταν γαλάζιος. Στο χωριό μας υποδέχτηκαν με φρούτα. Ρόδια, μήλα και αχλάδια σκέπαζαν το κόκκινο μονοπάτι. Μια ξύλινη πινακίδα έδειχνε τη διαδρομή από τη Horní Lipová προς την κορυφή του Smrk (1125 m). Επίσης μπορεί κανείς να επισκεφτεί στη γύρω περιοχή το ζωολογικό κήπο, την σπηλιά της αρκούδας, το χιονοδρομικό κέντρο και τη Priessnitz Spa. Η Βαλντελέην εξήγησε ότι θα περπατήσουμε για 2 km προς το Lesni Bar, ένα μικρό μπαρ στη μέση του δάσους. Ακολουθήσαμε τα μπλε και κίτρινα σημάδια στα δέντρα και χαθήκαμε σε μια πανδαισία χρωμάτων και αρωμάτων.

H πεζοπορία μέσα στο δάσος είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας.

Σταθήκαμε για αρκετή ώρα σιωπηλές να παρατηρούμε τα δέντρα. Κοίταξα πιο προσεχτικά  γύρω μου:  πράσινα έλατα,  οξιές και βελανιδιές στο φως του ήλιου, διαχωρίζονταν από πολύ πατημένα μονοπάτια. Κάποτε διάβασα ότι τα δέντρα είναι κοινωνικά όντα. Επικοινωνούν με μυρωδιές,  αποθηκεύουν ενέργεια και χρησιμοποιούν τις ρίζες τους για να μοιραστούν την τροφή με δέντρα του ίδιου είδους και κάποιες φορές στέλνουν θρεπτικά συστατικά πιο μακριά. Κάθε δέντρο είναι μέρος μιας κοινωνίας. Η συνεργασία προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα. Δημιουργούνε ένα προστατευμένο περιβάλλον, όπου ζουν έως τα βαθιά γεράματα.

'Αν κάθε δέντρο σκεφτόταν μόνο τον εαυτό του, τότε πολλά άλλα δέντρα θα πεθαίνανε.

John Banville - H μυστική ζωή των δέντρων.

Περπατώντας στο μονοπάτι για το Lesni Bar, ένιωσα μια ιδιαίτερη ενέργεια γύρω μου. Ο χρόνος σ’ αυτό το μέρος μετράει διαφορετικά. Μακάρι να μπορούσα να κινηματογραφήσω την Ενέργεια. Η Φύση είναι ένας πολύτιμος θησαυρός. Μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να πάρουμε σαν παράδειγμα το δάσος, για να χτίσουμε μια κοινωνία που να μπορεί να λειτουργεί;  Ίσως ακούγεται ρομαντικό, αλλά πιστεύω ότι μπορούμε να μάθουμε πολλά για τους ανθρώπους μελετώντας το δάσος.

Στο τέλος του μονοπατιού, ξεπρόβαλε ένας όμορφος, φιλόξενος χώρος.

Καλώς ήρθατε στο Lesni bar!

Το μπαρ του δάσους είναι ένα project από το Spruce δάσος των βουνών Jeseníky. To μπαρ είναι ένα ξύλινο σπίτι στο ξέφωτο του δάσους με ξύλινα τραπέζια, καρέκλες, μέρος για το στήσιμο της φωτιάς, γούρνες όπου οι ταξιδιώτες μπορούν να πιουν καθαρό νερό από την πηγή, καθώς και αναψυκτικά και ποτά. Οι μπύρες παραμένουν παγωμένες μέσα στο τρεχούμενο νερό του ποταμού. Ο επισκέπτης θα βρει ζεστό καφέ, τσάι και σνακς και αν είναι τυχερός τα παραδοσιακά γλυκά Staromestske maslove trubicky, που παρασκευάζονται στο διπλανό χωριό Branná.

Υπάρχει επίσης ένα δεύτερο μπαρ (800m περπάτημα, ή 4.5km για τους ποδηλάτες από το Bar του δάσους) με υπέροχη δροσιά και θέα (Ramzová, Obří rocks, Šerák, Keprník).Τα μπαρ του δάσους λειτουργεί όλο το εικοσιτετράωρο. Ποδηλάτες και τουρίστες μπορούν να διαλέξουν ότι θέλουν, να ψήσουν κρέας και να σερβίρουν μπύρα. Σ’ αυτό το μπαρ όμως δεν υπάρχει σερβιτόρος! Οι επισκέπτες βάζουν το ακριβές ποσό σ’ ένα ξύλινο κουτί πάνω στο δέντρο. Είναι λογικό πολλοί να αμφιβάλλουν ότι μια τέτοια επιχείρηση μπορεί να ευδοκιμήσει και ότι δε θα υπάρχουν κλέφτες. Όμως το μπαρ του δάσους λειτουργεί επιτυχώς πάνω από μια δεκαετία.

Τι ωραία Ιδέα!

Αυτή η επιχείρηση έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα φιλοσοφία. Αλλά πώς άραγε λειτουργεί; Ποιος εφοδιάζει το μπαρ με φαγητά και ποτά σε καθημερινή βάση;

Έφτιαξα πρωινό για την Βαλτελέιν και μοιραστήκαμε ένα τραπέζι με μια παρέα Τσέχων ορειβατών. Τους άρεσε η ιδέα για το μικρό ντοκιμαντέρ και ήθελαν να συμμετάσχουν. Ενώ κινηματογραφούσα την παρέα μας στη φωτιά, είδα έναν άντρα να ξεφορτώνει μεγάλες κούτες από ένα βανάκι. Η Βαλτελέην μου εξήγησε ότι φέρνει προμήθειες δύο φορές τη μέρα. Θα ήθελα πολύ να του μιλήσω, αλλά δυστυχώς δε γνωρίζει αγγλικά.

Όταν ο Václav Pavlíček, δασοφύλακας και δημιουργός του μπαρ, είχε την ιδέα για self-service bar μέσα στο δάσος, το 2003, δεν είχε ποτέ φανταστεί ότι θα γινόταν τόσο δημοφιλής με τα χρόνια. Ονόμασε το Project ”τεστ της αλήθειας” σε μια συνέντευξη για το iDnes.cz το 2009.

”Είμαστε χαρούμενοι που μπορούμε να πραγματοποιήσουμε την ιδέα μας μαζί σας. Θα θέλαμε να δούμε αν ένα τέτοιο project που βασίζεται σε καλούς τρόπους και ηθική, θα μπορούσε να επιτευχθεί σε ένα αστικό περιβάλλον”.

Δέκα χρόνια αργότερα, το τεστ φάνηκε να έχει μεγάλη επιτυχία.

Η ιδέα του για ένα ανοιχτό μπαρ απέδειξε στους ανθρώπους ότι είναι δυνατόν να φτιάξουν μια δίκαιη επιχείρηση.

Ένιωσα ευφορία σ’ όλο μου το σώμα! Είχαμε ανακαλύψει ένα κρυμμένο μέρος, σε μια όαση γαλήνης και ηρεμίας. Οι άνθρωποι σ’ αυτό το δάσος θέλουν να επικοινωνούν, να μοιράζονται και να βοηθάνε ο ένας τον άλλο. Δεν ξέρω αν αυτό το project μπορεί να εφαρμοστεί σε μια πόλη, αλλά μ’ αρέσει να μαθαίνω για τη ζωή των δέντρων και τα μυστικά τους για μια υγιή κοινωνία.

Περάσαμε όλη τη μέρα με παιχνίδια στο δάσος, κολατσιό και όμορφες ιστορίες.

Να λοιπόν τι σημαίνει για μένα serendipity: Η τέχνη του να ανακαλύπτεις τη χαρά μέσα σου και γύρω σου.