This post is also available in: English (Αγγλικα)
Μοιάζει με μια αλλιώτικη Βενετία, η πόλη με τις αμέτρητες γέφυρες, τα πράσινα νησάκια και τη γοτθική αρχιτεκτονική. Βγαλμένη σαν από παραμύθι, γεμάτη μυστήριο και παιχνιδιάρικη διάθεση, αγκαλιάζει τις όχθες του ποταμού Όντερ με πλακόστρωτα δρομάκια, κήπους και κομψά αρχοντικά.
Αποφασίσαμε να αφιερώσουμε την τελευταία μας μέρα στους κήπους του Wroclaw και στα καλοκαιρινά φεστιβάλ.
Μετά από ένα γευστικό γαλλικό πρωινό στις ξύλινες κούνιες του Bistro Giselle, περάσαμε από την Kuźnicza, όπου δυο νάνοι επισκευάζουν ένα ΑΤΜ και κατευθυνθήκαμε προς την Piaskowa, στη λαϊκή αγορά του Hala Targowa.
Αυτό το μάρκετ χτίστηκε το 1908 και εσωτερικά θυμίζει καθεδρικό ναό με ελλειπτικές καμάρες. Eίναι ένας πανέμορφος χώρος όπου οι ντόπιοι πουλάνε φρούτα και λαχανικά κορυφαίας ποιότητας καθώς και μεγάλη ποικιλία τοπικών τυριών, σαλάμι και ζαμπόν. Ανακαλύψαμε μάλιστα και ελληνικά προϊόντα, όπως ελιές και μακεδονικό χαλβά. Στον επάνω όροφο, υπάρχουν επίσης μικρά μαγαζάκια με κουζινικά σκεύη και ρούχα. Aν έμενα στο Wroclaw αυτό θα ήταν σίγουρα το αγαπημένο μου στέκι!
Εννοείται ότι δε θα φεύγαμε από το μάρκετ, χωρίς φρέσκα φρούτα! Η ιδέα ήταν να μαζέψουμε λίγο ήλιο και έμπνευση στο πάρκο του Πολωνού ποιητή Juliusz Słowacki. Μέσα στο πολιτιστικό πάρκο με τα καλλιτεχνικά γλυπτά, βρίσκεται το πανόραμα Racławice, το Εθνικό Μουσείο Ιστορίας, το μουσείο αρχιτεκτονικής, Μουσείο Επικοινωνιών και η Γκαλερί Dominikańska.
Απέναντι από το Εθνικό Μουσείο βρήκα την πιο κομψή πολυθρόνα του πάρκου δίπλα σε μια δεσποινίδα με πλεξίδες και μεγάλα γυαλιά. Είναι φανερό ότι περίμενε κάποιον να κάτσει δίπλα της, αλλά φαινόταν αρκετά ενοχλημένη που αυτός ο κάποιος είχε αργήσει. Πήρα και εγώ λοιπόν μπλαζέ ύφος σαν τη βασίλισσα των κήπων του Słowacki, σταύρωσα τα χέρια στο στήθος και κοίταξα μακριά στο πιο ψηλό δέντρο.
Είμαι σίγουρη ότι σ’ αυτή την πολυθρόνα όλοι οι επισκέπτες έχουν παίξει κάποιο θεατρικό ρόλο!
Κατά μήκος του ποταμού Όντερ, βρήκαμε πολλά χαριτωμένα μπαράκια με αμμουδιά, κοκτέιλ και ρέγκε μουσική. Περάσαμε τη γέφυρα Grunwaldzk με προορισμό τον διάσημο Ιαπωνικό κήπο. Και να μαστε λοιπόν στο πάρκο Szczytnicki! Είναι ένα μαγικό μέρος, που μοιάζει με μια μικρή πράσινη όαση χαλάρωσης.
Το πολύχρωμο σιντριβάνι φέρνει καλοκαιρινή δροσιά και μουσική δίπλα στο αρχιτεκτονικό αριστούργημα Centennial Hall, που έγινε μέρος του καταλόγου παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Οι ντόπιοι ετοίμαζαν μια μεγάλη εξέδρα για κάποιο event εκείνο το βράδυ.. Περπατήσαμε κυκλικά κάτω από τις πράσινες πέργκολες χαζεύοντας τον υδάτινο παράδεισο και απολαμβάνοντας την αρμονία της γεωμετρίας.
Ο Iαπωνικός κήπος, που σχεδιάστηκε από έναν ενθουσιώδη λάτρη της Ανατολικής κουλτούρας τον ‘Frederic von Hochberg’ to 1913 σε συνεργασία με τον Ιάπωνα καλλιτέχνη Mankichi Arai, είναι ένας μικρός εξωτικός παράδεισος με λιμνούλες, πέργκολες, και πολλά λουλούδια. Είναι μια οριεντάλ κρυψώνα για έμπνευση, ηρεμία και χαλάρωση.
Περνώντας μέσα από τις γιαπωνέζικες ξύλινες γέφυρες, κλείσαμε τα μάτια για να νιώσουμε τη δροσιά του μικρού καταρράκτη με νότες από μώβ Αζαλέα. Οι κερασιές άνθισαν μέσα Απριλίου και χάρισαν μια ρόδινη απόχρωση στον κήπο. Τα χρώματα του κήπου όμως αυτή την εποχή είναι πιο απαλά και μεθυστικά. Κάτσαμε στο ξύλινο πάτωμα μέσα στο σπιτάκι του τσαγιού και ρίξαμε μια ματιά τις συναυλίες και καλοκαιρινές πολιτιστικές εκδηλώσεις αυτής της παραμυθένιας πόλης.
Κάθε χρόνο οι κάτοικοι του Βροτσλάβ, αλλά και επισκέπτες από όλο τον κόσμο ανακαλύπτουν τα απίστευτα φεστιβάλ της πόλης. Πολλές από τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Wroclaw διαρκούν πάνω από 40 χρόνια, όπως το Wratislawia Cantans και το Jazz on the Odra, αλλά υπάρχουν και πολλά νέα δρώμενα στην πόλη όπως το Wroclaw NonStop and the W-Parade. Το go.wroclaw.pl είναι ένα χρήσιμο website για όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Γυρίσαμε στην παλιά πόλη, την ώρα που ξεκίναγαν οι περισσότερες συναυλίες. Ο αέρας έφερνε νότες από φλάουτο και διάφωνες συγχορδίες εγχόρδων. Έξω από τη Φιλαρμονική του Βροτσλαβ είχε στηθεί μια ολόκληρη ορχήστρα νάνων δίπλα στο ποτάμι. Δεν ήθελαν να κάνουν πρόβα μέσα στο κτήριο για να νιώθουν τη δροσιά του νερού που αγκαλιάζει ήχο. Το έργο ”Ο ωκεανός που κινείται’’ του Ιάπωνα Toshio Hosokawa ζωγραφίζει τον κύκλο του νερού: την πρωινή δροσιά του ωκεανού, τα σύννεφα, τα κύματα και τη βροχή που πέφτει στη γη. O ωκεανός που κινείται συμβολίζει τη ζωή, την επαφή μας με τη φύση, τα όρια και την τελειότητα!
Ο ήχος του όμποε μας ταξίδεψε στον ωκεανό της μνήμης του Ταρκόφσκι…
Άρχισε να νυχτώνει…
Ενώ ψάχναμε για εστιατόρια στο κέντρο, σκοντάψαμε σε μια μικροσκοπική ξύλινη πόρτα. O Spioch, ο φρουρός της υπόγειας πύλης των νάνων είχε αποκοιμηθεί. Έσκυψα να ανοίξω την πύλη, αλλά είδα δύο νάνοι πυροσβέστες με μακριά γένια να τρέχουν θυμωμένοι προς το μέρος μου. Τα είχαν βάλει με τον υπναρά Spioch, που άφηνε τους τουρίστες να παραβιάζουν τη μυστική ζωή των νάνων . Αυτοί οι δύο σοβαροί κύριοι φυλούσαν μέρα και νύχτα την εκκλησία Garrison του Αγίου Γεωργίου, που είχε τυλιχθεί στις φλόγες τρείς φορές στην ιστορία της πόλης.
Aπέναντι από την εκκλησία, δίπλα στα πολύχρωμα ποδήλατα ανακαλύψαμε ένα πολύ ιδιαίτερο Ινδικό εστιατόριο, το Μανγκο Μάμα, ένα ωραίο χώρο με εκλεκτή κουζίνα, διακόσμηση από φυσικά υλικά και ζεστό φωτισμό. Φρέσκα κάρυ φτιαγμένα με πλούσια αρωματικά μπαχαρικά, πιάτα με γάλα καρύδας, μάνγκο και τσίλι μας ταξίδεψαν στη Βομβάη, την εξωτική Γκόα και το Δελχί . Ήταν σίγουρα μια εξωτική νύχτα και θέλαμε να συνεχίσουμε για κοκτέιλ στα πιο κορυφαία μπαρ του Βροτσλάβ.
Ψάχνοντας για ωραία μπαράκια συναντήσαμε τον WrocLovek τον πιο γλυκό μικρούλη! Συμβολίζει την καρδιά της πόλης και υπόσχεται την αρμονία των ανθρώπων με τους νάνους. Δε γινόταν να τον προσπεράσουμε χωρίς να αγγίξουμε την μικρή καρδιά, που κρατάει στο δεξί του χέρι!
Σύντομα ανακαλύψαμε το αγαπημένο μας τετράγωνο με τα πιο κοσμοπολίτικα μπαρ: Το Papa bar με τους καλλιτέχνες μπάρμαν και το Cocktail Bar Max & Dom Whiskey με το κυκλικό μπαρ και τα σοφιστικέ κοκτέιλ.
Επιστρέφοντας προς το airbnb, περάσαμε από την πλατεία Αλατιού (Salt Square) με το μάρκετ λουλουδιών και το Cocktail Bar by Incognito.Εκεί γνωρίσαμε την δεύτερη μικροσκοπική γυναίκα, τη Dwarfette υποστηρίκτρια της Δημοκρατίας. Με το που μας είδε σήκωσε ψηλά το πολωνικό σύνταγμα και μας τρόμαξε με τη σοπράνο τσιριχτή φωνή της.
Πιο κάτω συναντήσαμε τον Ottus και τον Dlugi. Ο μικρός Ottus έψαχνε για δουλειά στο εξωτερικό και φήμες λένε ότι έφυγε για κάποια χρόνια Ολλανδία. Φυσικά οι πολωνοί τον φέρανε πίσω και τώρα είναι μεσίτης και μαζεύει βιογραφικά. Τρέχει τόσο πολύ, που έχει μείνει με ένα παπούτσι! Ο Dlugi από την άλλη είναι ο τραπεζίτης των νάνων. Όλοι δανείζονται χρήματα από τον Dlugi και φυσικά ο νάνος Σκρούτζ καταγράφει όλα τα ονόματα στον κατάλογο με τα χρέη.
Φαίνεται ότι παρόλο που είναι αρκετά αργά οι νάνοι είναι ακόμα απασχολημένοι. Άλλωστε κατοίκησαν σ’ αυτή την πόλη, για να κάνουν πιο εύκολη τη ζωή των ανθρώπων.
Όλοι είναι καλοδεχούμενοι στο Βροτσλάβ! Και αυτό γιατί οι κρασνάλε είναι πολύ φιλόξενοι και φιλικοί.
Γνωρίσαμε 50 μικρούς ήρωες, που μας καθοδήγησαν, μας ενέπνευσαν και μας χάρισαν καλή ενέργεια. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία οι νάνοι φτάνουν τους 163, αλλά ορισμένοι πιστεύουν ότι αγγίζουν τους 350! Έφτιαξα λοιπόν ένα XΑΡΤΗ με τους δικούς μας νάνους, να χαράσσουν τις αγαπημένες μας διαδρομές στα στενάκια, τα νησιά, τα μαγαζάκια, τα πάρκα και τις γέφυρες.
Είναι αδύνατον κανείς να ανακαλύψει τα μυστικά του Βροτσλάβ σ ’ένα μόνο ταξίδι… Νιώθω ότι κάθε μικρή γωνία κρύβει ένα θησαυρό έμπνευσης!
Οι κρασνάλε είναι οι καθρέπτες των κατοίκων του Βροτσλάβ. Ξέρουν να μας μιμούνται και να διαβάζουν τις σκέψεις μας…