Περί Ελευθερίας

Ταξιδεύοντας στην Αλάσκα, παρατηρούσα τα σύννεφα, που διαρκώς μεταβάλλονται και ανασυντίθενται. Ποτέ δεν έχω δει μεγαλύτερο ουρανό! Για πρώτη φορά ένιωσα ένα απίστευτο συναίσθημα ελευθερίας, ανάμεσα στα πανύψηλα βουνά, τα διάφανα σύννεφα και τις άπειρες αποχρώσεις του μπλε.

Ήταν ιδιαίτερο εκείνο το καλοκαίρι, με πολλά ανάμεικτα συναισθήματα και μωβ σκέψεις. Ήθελα πολύ να απελευθερωθώ από όλους τους φόβους και τις ανασφάλειες και να βρω τη δική μου αλήθεια. Στα πλαίσια του μεταπτυχιακού μου, με επέλεξαν να πάρω μέρος σε μια αποστολή για ηφαίστεια στο Yukon και είχα την ευκαιρία για ένα μήνα, να περπατάω στην καρδιά της Άγριας φύσης στο Υukon, να κοιμάμαι σε δάση κωνοφόρων και να απολαμβάνω τις μεγάλες καλοκαιρινές μέρες στο απέραντο γαλάζιο.

Ένιωσα μετέωρη… Πώς θα αξιοποιήσω την ελευθερία μου;

Θυμάμαι εκείνη την Ταινία ”Ιnto the Wild”, με τον τύπο που τα παράτησε όλα (χρήματα, οικογένεια, φίλους) για να είναι ελεύθερος. Στο τέλος όμως και αυτός ήθελε να θέσει πλαίσια.Έ φτιαξε ένα σπίτι στη μέση του δάσους, μέσα σ’ ένα παλιό λεωφορείο και μάζεψε όμορφα αντικείμενα, ζωγραφιές, ποιήματα και βότανα.

Η ανάγκη μας να είμαστε δημιουργικοί δίνει νόημα στα πλαίσια, τις γραμμές και τις καμπύλες. Φαντάσου το κενό, που είναι η απόλυτη ελευθερία. Είναι τρομακτικό να είσαι μετέωρος στη μέση του σύμπαντος.

Τι είναι ελευθερία;

Νομίζω ότι από μόνη της αυτή η λέξη δεν έχει καμία αξία. Η ουσία βρίσκεται στη διαχείριση και την αξιοποίηση της. Μου αρέσει να φτιάχνω πλαίσια στη ζωή μου, για να δώσω κάποιο σχήμα και χρώμα, σ’ αυτά που νιώθω με βάση την ηθική και την αισθητική μου.

Είναι τέλειο να έχεις την ελευθερία της επιλογης!

Όταν κάνεις μια επιλογή,  χρειάζεται να θέσεις τα όρια έτσι ώστε να την εξελίξεις, αλλιώς όλο αυτό εξατμίζεται. Είναι κάτι πολύ αέρινο, που ταξιδεύει σαν τα σύννεφα στο μπλε ουρανό χωρίς στόχο και έτσι απομακρύνεται διαρκώς. Όταν παίρνει χρώμα και μορφή δε σημαίνει ότι φυλακίζεται, αλλά γίνεται πιο συγκεκριμένο και άρα πιο ουσιαστικό, αφού το κατανοείς και το αξιοποιείς καλύτερα.

Θα ήθελα να κάνω επιλογές και να βάζω μικρούς στόχους, αλλά ταυτόχρονα να έχω καθαρή σκέψη και να παρατηρώ τον κόσμο από διαφορετική οπτική γωνία.

Κάποτε είδα τη φιγούρα ενός φυλακισμένου να χαζεύει το φεγγάρι. Μιλούσε στην πανσέληνο για την ελευθερία. ”Το φεγγάρι απόψε είναι το πρόσωπό σου” σκεφτόταν. Πόσο θα ήθελε να ταξιδέψει στον ξάστερο ουρανό! Το φεγγάρι τον κοίταξε λυπημένο και του ψιθύρισε: ”Είσαι ελεύθερος”. Το κοίταξε γεμάτος ευγνωμοσύνη, και τότε κατάλαβε ότι πίσω από τα κάγκελα ήταν φυλακισμένο το φεγγάρι. ”Γιατί σε φυλακίσανε οι βάρβαροι; Η ελευθερία είναι μια κατάσταση του νου…

Εμπιστεύομαι το ταξίδι μου! Πιστεύω στα όνειρα μου και έτσι φτιάχνω τους στόχους μου. Το πιο σημαντικό είναι να γνωρίζεις την αλήθεια του εαυτού σου. Τρία είναι τα κριτήρια στη δική μου κοσμοθεωρία: Το Αυθεντικό στοιχείο, η Αισθητική και η Ηθική, και φυσικά είναι διαφορετικά για τον κάθε άνθρωπο.

Θα ήθελα να φτιάξω το δικό μου κόσμο, γιατί θα είναι ο πιο αληθινός από όλους τους άλλους, επειδή θα πιστεύω σ’ αυτόν.

Δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα. Εμείς φτιάχνουμε την τελειότητα. Ελευθερία υπάρχει μόνο στον κόσμο των ονείρων. Και εδώ έρχεται  να συμπληρώσει η λέξη ”Θέλω”, η οποία σηκώνει το βάρος της ευθύνης.

Είμαστε υπεύθυνοι για τα όνειρα μας. Επιλέγουμε τι θέλουμε να κάνουμε στη ζωη μας, αλλά δεν είμαστε μόνο υπεύθυνοι γι’αυτό αλλά και για τα ανεκπλήρωτα όνειρα. Οι ενέργειές μας καθορίζουν το ταξίδι μας.

Ξάπλωσα κάτω από το βόρειο ουρανό, χάζεψα το βόρειο σέλας και έκλεισα τα μάτια, χωρίς άλλες σκέψεις. Αφέθηκα στη μαγεία του παρθένου αυτού τόπου που με ενέπνευσε, αφουγκράστηκα τη γη και άκουσα την ενέργεια μέσα στο σώμα μου.