Έκανα το χόμπι μου επάγγελμα

Γνώρισα το Γιώργο το 2009 σε ένα ταξίδι στο καρναβάλι της Σκύρου, όπου έγινε η συνάντηση δύο ερασιτεχνικών θεατρικών ομάδων της Αθήνας. Τότε ήταν αρκετά συνεσταλμένος και κλειστός, οπότε δε μιλήσαμε πολύ. Αργότερα συναντηθήκαμε σε διάφορες παραστάσεις, events και parties, αλλά μετά χαθήκαμε για αρκετό καιρό, γιατί σπουδάζαμε και οι δυο εξωτερικό.

Κάποια στιγμή έτυχε να δουλέψουμε μαζί στην Greenpeace Αθήνα, ταξιδέψαμε με το Rainbow warrior στη Ρόδο και πήραμε μέρος σε διάφορα workshops. Ήταν ο καλύτερος fundraiser, με ομαδικό πνεύμα, πρωτότυπες ιδέες και χιούμορ. Συνεργαστήκαμε σε διάφορες δουλειές, όπως ανιματέρ σε παιδικά πάρτι, ταξιδέψαμε και γνωρίσαμε πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους.

Ο Γιώργος είναι πολύ αυθεντικός άνθρωπος, δραστήριος, επικοινωνιακός και έχει ταλέντο να εμπνέει τους ανθρώπους να δρουν! Είναι ο άνθρωπος που ποτέ δε θα έκανε κάτι στη ζωή του μόνο επειδή πρέπει. Μετακόμισε στο Άμστερνταμ τον Φεβρουάριο του 2017 και μέσα σε ένα χρόνο είχε δημιουργήσει εκεί το Αct Attack, ένα θεατρικό σχολείο που προσφέρει μαθήματα υποκριτικής και αυτοσχεδιασμού όπως και παραστάσεις στα αγγλικά.

Πρόσφατα κάναμε μια Skype συνάντηση και μοιράστηκε μαζί μου ιστορίες απ’ αυτό το θεατρικό ταξίδι. Οι ιστορίες του σε εμπνέουν να ξεπεράσεις τους φόβους σου και να δεις τη ζωή λιγάκι διαφορετικά.

Γεια σου Γιώργο! Πρώτα απ ‘όλα μπορείς να μας πεις πώς ξεκίνησε η επαφή σου με το θέατρο?

Η πρώτη μου επαφή με το θέατρο ήταν περίπου δεκαέξι χρόνια πριν, τη χρονιά των ολυμπιακών αγώνων στην Αθήνα. 😀 Είχα έναν φίλο το Γιώργο που ασχολούταν πολύ με το θέατρο, συμμετείχε σε μια θεατρική ομάδα του σχολείου και με προσέλκυσε να ξεκινήσω και εγώ. Εγώ μέχρι τότε δεν ήμουν και πολύ κοινωνικός. Παρόλα αυτά είχα τη θέληση να βελτιωθώ, να γίνω πιο ανοιχτός και εκφραστικός. Ήθελα να ξεπεράσω τις φοβίες μου και πίστευα ότι αυτό ίσως θα με βοηθούσε.

To θέατρο είναι ψυχοθεραπεία. Πώς σε βοήθησε στην εξέλιξη της προσωπικότητας σου?

To θέατρο είναι όντως θεραπεία. Με βοήθησε πολύ στην προσωπική μου εξέλιξη. Βελτιώθηκα πολύ στο εκφραστικό και επικοινωνιακό κομμάτι και έμαθα να δουλεύω μέσα σε μια ομάδα. Έγινα πιο  δημιουργικός, ανακαλύπτοντας νέους χαρακτήρες και ρόλους, το οποίο με βοήθησε επίσης καταλάβω καλύτερα τον εαυτό μου. Δουλεύοντας μέσα σε μια ομάδα, έμαθα να επικοινωνώ ουσιαστικά με τους άλλους και έγινα καλύτερος ακροατής.

Έζησα πολύ ωραίες εμπειρίες αυτά τα δέκα χρόνια με τη θεατρική ομάδα της Αθήνας! Είχαμε ένα πολύ καλό καθηγητή, τον κύριο Γιάννη, ο οποίος μας έδινε οδηγίες και μας βοηθούσε να εκφραστούμε καλύτερα, πράγμα που τόνωσε και την αυτοπεποίθηση μας. Γενικά οι παραστάσεις μας βοήθησαν πολύ να βελτιωθούμε όταν μιλάμε μπροστά σε κόσμο.

Οι παραστάσεις δεν γινόντουσαν μόνο στη γειτονιά μας, αλλά σ’ όλη την Ελλάδα. Συμμετείχαμε σε διάφορα φεστιβάλ, είδαμε πολλά μέρη και γνωρίσαμε ενδιαφέροντες ανθρώπους. Κατά τη γνώμη μου είναι πολύ σημαντικό να βγαίνεις έξω από τη ζώνη άνεσης σoυ. Να παίζεις όχι μόνο κοντά στη γειτονιά σου με τους φίλους σου, αλλά και για ανθρώπους που δεν ξέρεις. Νιώθεις μεγάλη ικανοποίηση όταν ακούς να σε χειροκροτούν στο τέλος. Νιώθεις ότι η παράσταση είναι πετυχημένη και αυτό  είναι πολύ καλό για την αυτοπεποίθηση σου.

Ποια είναι η πρώτη παράσταση στην Ελλάδα, που έπαιξες ως πρωταγωνιστής?

Γενικά άργησα πολύ να παίξω ως πρωταγωνιστής. Ουσιαστικά ξεκίνησα με πολύ μικρούς ρόλους και σιγά σιγά ο σκηνοθέτης μου έδινε και μεγαλύτερους ρόλους. ”Ρωμαίος και Ιουλιέτα” ήταν η πρώτη μου παράσταση. Εκεί έπαιξα πολύ μικρό ρόλο. Πρωταγωνιστικό ρόλο πήρα προς στο τέλος των εμπειριών μου στην Ελλάδα, δηλαδή δυο χρόνια πριν φύγω για εξωτερικό, που αυτό για μένα ήταν σίγουρα μια πρωτόγνωρη εμπειρία. Η παράσταση λεγόταν: ”Ζητούνται νέοι και νέες”. Τελευταία μου παράσταση ήταν πάλι ”Ρωμαίος και Ιουλιέτα”, όπου έπαιξα το Ρωμαίο, αλλά σε παρωδία.

Τι σε ενέπνευσε να δημιουργήσεις τη θεατρική ομάδα στο Άμστερνταμ, πως ξεκίνησες και πως εξελίχθηκε αυτό στην πορεία? 

Ήρθα στο Άμστερνταμ με την προοπτική να βρω καλύτερες συνθήκες εργασίας. Δε το είχα φανταστεί ποτέ να ασχοληθώ επαγγελματικά  με το θέατρο. Ενώ μου αρέσει πάρα πολύ, ήξερα ότι είναι πολύ δύσκολο λόγω ίσως των συνθηκών που επικρατούν στην Ελλάδα.  Βρήκα μια δουλειά όσον αφορά την εμπειρία που έχω σε επαγγελματικό επίπεδο με πωλήσεις και εξυπερέτηση πελατών. Όμως μου έλειπε πολύ η επαφή με το θέατρο.

Την ίδια στιγή, παράλληλα με τη δουλειά που είχα, αποφάσισα να δημιουργήσω μια θεατρική ομάδα στο facebook. Αυτή η ομάδα που έφτιαξα ουσιαστικά ήταν μια συγκέντρωση, που κάναμε μια φορά τη βδομάδα. Προσκαλούσα άτομα που αγαπούσαν το θέατρο να μαζευτούμε και να ανταλλάζουμε ιδέες, να κάνουμε κάποια θεατρικά παιχνίδια, τα οποία οργάνωνα εγώ προσωπικά. Ήταν μια εθελοντική ομάδα και μοιραζόμασταν τα έξοδα για να νοικιάζουμε ένα δωμάτιο.

Σιγά σιγά είδα ότι υπήρχε ανταπόκριση σ’ αυτό το κάλεσμα και όλο και περισσότερα άτομα ερχόντουσαν. Ξεκίνησα να ψάχνω να βρω κάποιον καθηγητή, ο οποίος  πάλι εθελοντικά θα μπορούσε να βοηθήσει την ομάδα, να προετοιμαστεί για κάποια παράσταση. Σιγά σιγά, η ανταπόκριση όλο και μεγάλωνε και το Νοέμβριο του 2017 ανεβάσαμε την πρώτη μας παράσταση: ”Ο φοβερός χορευτικός σκελετός”. Η καθηγήτρια είχε μια ιδέα να δημιουργήσει ο καθένας μας το δικό του χαρακτήρα. Ήταν αυτοσχεδιασμός, που τελικά κατέληξε σε μια πολύ όμορφη παράσταση! Έτσι ξεκίνησε το Act Attack…

Στη συνέχεια αποφάσισα να το ρισκάρω και να δημιουργήσω μια εταιρία. Λίγους μήνες αργότερα, άφησα την δουλειά μου και αποφάσισα να αφιερωθώ στη δική μου επιχείρηση.  Έφτιαξα μια ιστοσελίδα, βρήκα επαγγελματίες καθηγητές και έφτιαξα ένα πρόγραμμα με περισσότερα μαθήματα. Τώρα έχουμε διάφορα μαθήματα για αρχάριους και προχωρημένους. Ξεκινήσαμε το Σεπτέμβρη του 2017 με ένα μάθημα και πλέον έχουμε δέκα διαφορετικά μαθήματα μαζί με κάποια καινούργια όπως φωνητική, μιούζικαλ και σύγχρονο χορό.

Τι σημαίνει για σένα Αct Attack ?

Ουσιαστικά σαν τίτλος υποδεικνύει ότι πρέπει να τολμούμε στη ζωή μας και να δρούμε με έναν άμεσο και αποτελεσματικό τρόπο. Πιστεύω ότι ο φόβος είναι ένα στοιχείο που δε μας πάει μπροστά και είναι κάτι που πρέπει να καταπολεμήσουμε. Αυτός είναι και ο κύριος σκοπός του Act Attack, να βοηθήσει τους ανθρώπους να υλοποιήσουν τα ονειρά τους με πιο αποφασιστικό τρόπο.

Ποια είναι η πιο μεγάλη πρόκληση που έχεις αντιμετωπίσει σ’ αυτό το ταξίδι του Act Attacκ?

Αυτό που μ’απασχολούσε περισσότερο ήταν να έχω αρκετούς μαθητές στα τμήματα. Είναι ρίσκο, γιατί πρέπει πρέπει να νοικιάσω τους χώρους για όλο το χρόνο, χωρίς να ξέρω αν τα μαθήματα θα γεμίσουν. Το πλάνο είναι επίσης αρκετά δύσκολο. Δε μπορείς εύκολα να νοικιάσεις  καλά στούντιο, και οικονομικά. Υπάρχουν λίγα στούντιο στο Άμστερνταμ και η ζήτηση είναι μεγάλη.

Mε τι κριτήρια διαλέγεις τους σκηνοθέτες της ομάδας?

Καταρχάς θέλω να είναι πολύ έμπειροι οι καθηγητές του Act Attack. Αλλά το πιο σημαντικό για μένα είναι το πώς είναι σαν άνθρωποι. Θέλω oi καθηγητές να είναι πάρα πολύ φιλικοί, να είναι καλοί άνθρωποι, να είναι προσγειωμένοι, να έχουνε πολύ μεγάλο κίνητρο σ’ αυτό που κάνουνε και να εμπνέουνε τους μαθητές. Η φιλοσοφία του Act Attack δεν είναι να είμαστε ένα θεατρικό σχολείο. Δεν είμαστε σχολείο. Είμαστε μια κοινότητα, που αυτό σημαίνει ότι όλοι είναι ίσοι μεταξύ τους και όλοι έχουν δικαίωμα να εκφράσουν την άποψη τους και αυτό να βοηθήσει την κοινότητα.

Είναι εύκολο κάποιος να κάνει το χόμπι του επάγγελμα?

Πιστεύω ότι τίποτα δεν είναι εύκολο στη ζωή, αλλά άμα θες να κάνεις πραγματικά κάτι, το σύμπαν συνωμοτεί υπερ σου. Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς!  Όταν αγαπάς κάτι .αυτό έρχεται τόσο φυσικά που δε φοβάσαι να ρισκάρεις. Πάντα μ’άρεσε να βοηθάω τους ανθρώπους να βελτιώσουν την αυτοπεποίθησή τους, το οποίο βοηθάει και τη δική μου αυτοπεποίθηση! Όταν καταφέρεις να κάνεις το χόμπυ σου επάγγελμα ο ευκολότερος τρόπος να διατηρήσεις το πάθος σου είναι να μη σταματάς να μαθαίνεις, να τελειοποιείς αυτό που κάνεις και να έχεις καινοτόμες ιδέες!

Στα πλαίσια του Act Attack έχεις διοργανώσει και άλλα events?

Μ’ αρέσει να είμαι πολύ κοινωνικός και να φέρνω τους ανθρώπους κοντά, να δημιουργώ events, boat parties και house parties, και οτιδήποτε κάνει χαρούμενους τους ανθρώπους. Βλέπουμε ότι στη μοντέρνα ζωή οι άνθρωποι κοιτάνε πιο πολύ τα κινητά τους παρά ο ένας τον άλλο, πράγμα που δημιουργεί μια απόσταση στις ανθρώπινες σχέσεις. Είναι στο χέρι μας να τ’αλλάξουμε αυτο! Νομίζω ότι τέτοιες ομάδες και συναντήσεις μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να γνωριστούν με ένα πιο αυθεντικό τρόπο.

Ένα από τα events που οργάνωσα είναι το ‘Eye contact’ μια πρωτοβουλία από μια κοινωφελής οργάνωση, η οποία κάνει αυτό το event μια φορά το χρόνο στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας για την ειρήνη, με σκοπό να φέρει τους ανθρώπους κοντά στην καθημερινότητα. Δήλωσα συμμετοχή για να οργανώσω αυτό το event στο πάρκο Museumplein, και προσκάλεσα πολλά άτομα μέσω social media.

Επίσης φέτος για πρώτη φορά αποφάσισα να συνεργαστώ με τους φίλους μου από το Stemajourneys και να δημιουργήσω μια ολοκληρωμένη εμπειρία για όσους αγαπούν το θέατρο:  διακοπές στην Ελλάδα, με σεμινάρια θεατρικού αυτοσχεδιασμού. Σε ένα από τα ταξίδια έχουμε σκοπό να επισκεφτούμε την Επίδαυρο, το μέρος που γεννήθηκε το θέατρο, έναν από τους αρχαιότερους χώρους θεάτρου.

Πόσο σημαντικά θεωρείς ότι είναι αυτά τα θεατρικά ταξίδια στο δέσιμο και στην εξέλιξη της ομάδας?

Πάρα πολύ. Θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό να γίνονται τέτοιες δραστηριότητες, γιατί δε μπορείς ουσιαστικά να δεθείς μόνο μέσω ενός μαθήματος, ενός workshop που διαρκεί δυο μήνες. Νομίζω τα ταξίδια δίνουν την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα. Και πέρα απ’ το ότι είναι μια δημιουργική και εκπαιδευτική δραστηριότητα, είναι και διακοπές, όπου μπορεί κανείς να νιώθει πιο ελεύθερος να εκφραστεί.

Έχουν δημιουργηθεί σημαντικές φιλίες μέσα από το θέατρο ?

Ναι φυσικά! Έχω παρατηρήσει ότι τα παιδιά έχουν δημιουργήσει πολύ έντονες φιλίες, που αυτό είναι πολύ θετικό στο Άμστερνταμ. Γενικότερα στη βόρεια Ευρώπη, ο τρόπος ζωής των ανθρώπων είναι λιγάκι διαφορετικός σε σχέση με τη Νότια Ευρώπη. Οι άνθρωποι είναι ίσως πιο κλειστοί και πιο δύσκολα θα συνάψεις φιλική σχέση, και ιδίως όταν  δεν είσαι ντόπιος, αλλά έχεις διαφορετική κουλτούρα.

Στις μέρες μας στις μεγάλες πόλεις ο κόσμος  είναι πάρα πολύ απασχολημένος και έχει άπειρες επιλογές. Οι ολλανδοί είναι τόσο οργανωτικοί που για να βγεις για ένα καφέ, πρέπει να το προγραμματίσεις δυο βδομάδες πριν. 😀😀

Στη θεατρική ομάδα του Αct Attack  περνάμε καλά και ερχόμαστε σε πραγματική επαφή με τους ανθρώπους. Είναι μια πολυπολιτισμική ομάδα και αυτό διευρύνει τους ορίζοντες.

Ποια είναι μελλοντικά σου σχέδια για το ACT ATTACK?

Δε μ ’αρέσει να βλέπω πολύ μακροπρόθεσμα γενικότερα, μ αρέσει να ζω το τώρα, αλλά θα ήθελα στο μέλλον να βοηθήσω ακόμα  περισσότερους ανθρώπους να βελτιωθούν στους τομείς που χρειάζονται για την καθημερινή τους ζωή. Και ήδη βλέπω ότι γίνεται αυτό. Κάποιοι ξεκίνησαν όπως εγώ, ήταν πολύ κλειστοί στο πρώτο μάθημα και στη συνέχεια τους δώσαμε μια ώθηση να δουν τη ζωή λιγάκι διαφορετικά, να βγουν από τη ζώνη άνεσή τους. Θα ήθελα στο μέλλον το Act Attack να είναι μια  μεγάλη οικογένεια, που μπορεί να επηρεάσει θετικά τη ζωή των ανθρώπων.

Γιώργο ευχαριστώ πολύ, που μοιράστηκες μαζί μου τις ιστορίες και τις ιδέες σου. Εύχομαι να έρθω σύντομα στην επόμενη παράσταση στο Άμστερνταμ!